Nie ma nic cenniejszego jak uśmiech człowieka, który pragnie wyrazić wdzięczność za serce, które okazali mu inni. Pan Tadeusz z wielkim wzruszeniem przyjął dary serca, tych, którzy codziennym zabieganiu zatrzymali się, by pomyśleć o drugim człowieku. Z przejęciem odpakowywał prezenty, wiele uwagi poświęcając tym rzeczom, które były mu niezbędne. Z tkliwością oglądał nowe kule, kuchenkę mikrofalową, bez której przyrządzanie codziennych posiłków było niezwykle utrudnione, nowe buty, kurtkę oraz bon do apteki. To wielkie serce Uczniów, Rodziców i Pracowników szkoły, które przemówiło tyloma darami wzbudziło wielką radość pana Tadeusza, który powiedział: „Teraz mogę zaprosić całe osiedle na obiad i na pranie”.
Cieszy nas, że potrafimy działać, organizować się, by pomagać innym a przede wszystkim to, że mamy świadomość, iż to tacy ludzie jak pan Tadeusz są dla nas prezentem, bo wyzwalają w nas to, co najlepsze. Bo ludzie to anioły z jednym skrzydłem, dlatego aby wznieść się muszą trzymać się razem.
Pani Alicji Cwalińskiej, która pozwoliła nam poczuć miarę naszego człowieczeństwa serdecznie dziękujemy.
